2611- MUHKEMAT-I KUR’ANİYYE محكماتِ قرآنيه : Kur’an (3:7) (47:20) ve emsali âyetlerde bildirilen, manası açık ve te’vile ihtiyacı olmayan âyetler. Başka bir manaya ihtimali olmayıp sarih emir ve nehiyleri müştemil olan âyetler. Bu âyetler mensuh veya müteşabih olmayıp muhkem ve mübeyyin olmakla asla te’vile muhtaç olmazlar. Bazı şeylerin haram olması veya enbiya kıssaları (ekasis-i enbiya) gibi. (Bak: Müteşabihat)

Atıf notu:

-Muhkemat-ı diniye tebeddül etmez, bak: 452,2116,2117 p.lar.