2639- MUSAFAHA مصافحه : El sıkışmak. Tokalaşmak. *Muhabbetini, arkadaşlığını, sevgisini izhar etmek.

Muharrematından olmayan kadın ile erkeğin musafaha etmesi, dinimizce memnu’dur.

“İmam-ı Ahmed İbn-i Hanbel, Nesei, İbn-i Mace Tirmizi sahih diyerek Ümeyye bint-i Rukayya Radıyallahu Anha’dan şöyle rivayet etmişlerdir: Müşarünileyha demiştir ki; ben Resulullah’a biat edelim. diye vardığımda... Ya Resulallah! Bizi musafaha etmez misin? dedik. Ben kadınlara musafaha etmem, ancak yüz kadına sözüm bir kadına sözüm gibidir buyurdu.

Bazı rivayetlerde Resulullah kadınlara biatı zamanında mübarek eline bir sevb koyardı, bazılarında bir bardağa su koyup mübarek elini daldırır, sonra da kadınlar ellerini daldırırlardı diye varid olmuştur. Meşhur ve mu’temed olan budur ki, kadınlarla musafaha etmemiştir.” (E.T. 4916) (Bak: 441.p.sonu)

İbn-i Mace 33. Kitab-ül Edeb, 15. babında erkekler arasında musafaha (tokalaşma) ve muanaka (birbirine sarılma) nın meşruiyetini, takbilin (öpme-öpüşmenin) -aile ve evlad müstesna- memnuiyetini kaydeder. Aynı kitabın devamındaki 16. babı ise, el öpme hakkındadır. S.B.M. 6. cild. 985. hadisin izahında mezkûr meseleler tafsil edilir. Sahih-i Buhari 79. Kitab-ül İsti’zan, 27. babı musafaha hakkındadır. (Bak: Nazar-ı Haram)

Bazı âlimler şâbb-i emred ile muanakanın da memnuiyetine kaildirler. Livatanın takbihi makamında zikredilen bir rivayette (nefsanî his ile olan) konuşma, bakma ve muanaka dahi kötülenir. Enes (R.a.) dan Deylemî’nin naklettiği hadisin meali şöyledir: “Âhirzamanda Lutî denilen bir taife çıkar ve üç sınıf olurlar. Bir sınıfı konuşmak ve yüze bakmakla, diğeri musafaha ve kucaklaşmakla yetinirler. Bir sınıfı da bu işi bilfiil yaparlar. Allah’ın laneti bunların üstüne olsun, meğer ki tövbe ederler. Tövbe edenin tövbesini Allah kabul eder.” (R.E.303 sonu)