1596- İLM-İ BEDİ’ علم بديع : İlm-i beyanın üç bölümünden üçüncü bölümüdür ki, bediiyyat da denir. Mukteza-yı hale uygun bir kelâmın lafız ve mana bakımından daha da güzelleştirilmesinin kaidelerinden bahseder. Bu kaidelere, Edebî San’atlar da denir.

Her şeyin güzellik cihetlerinden, bilhassa Arabî terkiblerden bahseder. Kelâmın güzelliğini ve mukteza-yı hale mutabakatını ve vuzuh-u delaletini işitmeğe ve ruha mülayim ve hoş gelecek surette intisak, insicam, tertib ve intizamını bildiren usul ve kaidelerin ilmidir. Cemi olarak hepsine Ulûm-u Bedîa dendiği gibi, İlm-i Bedi’ diye de söylenir. İki kısma ayrılır:

1- Muhassınat-ı maneviye: Kelâmın manasına ait san’atlar. Tevriye, hüsn-ü ta’lil, üslub-u hakim.. gibi.

2- Muhassınat-ı lafziyye: Kelâmın lafzına ait sanatlar. Seci’, cinas. gibi.