336- BAHAÎLİK بهائيلك : Batıl bir mezheb olan Babîlik’ten türemiş batıl sapık bir mezhep.

Babîliğin kurucusu Şirazlı (İran’lı) Mirza Ali Muhammed Bab (1819-1850), sapık düşünceleri sebebiyle küfrüne fetva verilerek Tebriz’de kurşuna dizilmiştir. “Bab” lâkabını (takma adını) kendisi almış ve bu isme Bab-ı Mehdî-i Muntazar (beklenen mehdi kapısı) mânâsını vermiştir. Kendisinden sonra en yakın taraftarlarından Mirza Yahya Nurî ve Mirza Hüseyin Ali adlarında iki üvey kardeş Babîliğe sahip çıkmışlardır. Şaha karşı suikasta girişmek suçundan sürgün edilmişler, önce Bağdad’a, oradan da İstanbul’a gelmişlerdir. Buradan da taraftarlarıya beraber Edirne’ye sürülmüşlerdir (1864). Mirza Hüseyin Ali (MS. 1817-1893) beklenen Mehdinin kendisi olduğunu iddia ederek Bahaullah adını almış, Babîliğe Musevî ve Hıristiyan dinlerinden bazı unsurları ve Batılı bazı lâik prensipleri de katarak batıl ve uydurma mezhebi (kendi ifadesine göre dini) olan Bahaîliği kurmuştur. Bab’ın halefi olan kardeşi Mirza Yahya Nurî ise bir derece Babîliğe sadık kalarak Suph-i Ezel adını almış ve batıl mezhebine Ezeliye (ezelcilik) denmiştir.

Sultan Abdülâziz, bunlardan Mirza Hüseyin Ali’yi, taraftarlarıyla birlikte, şimdi İsrail sınırı içinde olan Akka’ya, Mirza Yahya Nurî’yi de Kıbrıs’a sürgün etmiştir.

Bahâilik daha çok Avrupa, Amerika, İsrail gibi müslüman olmayan ülkelerde taraftar toplamıştır. En önemli iki merkezi, İsrail’de Hayfa şehrinde ve Amerika’da Şikago şehrindedir.