733- EBTER ابتر :  Kuyruğu  kesik hayvan. * Sonunda oğlu ve kızı kalmayan insan. * Ölümünden sonra anılacak hayrı ve ihsanı kalmayan kişi. Teşbih ve mecaz bir tabirle, kendine bağlı taraftarları ve gençliği kalmamış cereyanın başı. *Eksik, tamamlanmamış.

«Ebter, uyubdan olduğu için ef’al-i tafdil değil, sıfat-ı müşebbehedir. Müennesi, “betra” gelir. Kesiklik manasına “betir”den müştaktır. Binaenaleyh esas mefhumu kesik demek ise de, örfte kuyruk kesilmeden şayi olmuştur. Onun için kuyruğu kesik küçük ayın harfi gibi yazılan hemze elife “ayn-ı betra” ta’bir olunur ki, Türkçede müzekkerine de müennesine de “güdük” denilir. Kuyruk arkada olmak hasebiyle, sonunda arkası olmayan yani zürriyeti olmıyan, kendinden sonra eseri kalmıyan kimselere veya sonu gelmiyen, sonunda hayır olmıyan işe de istiare suretiyle “ebter” denilmiştir... Ebter, hakir ve zelil manasına da gelir.» (E.T.6209) Bu kelime Kur’anda (108:3) âyetinde geçer.