2056- KİTAB كتاب : Levh-i Mahfuz. *Kur’an. *Mc. Mana ifade eden şey, yazılmış eser. (Bak: Kütüb)

“Kitab: Kitabet manasına masdardır. Ketb ve kitabet gibi bir zamm u cemi manasını mutazammın olarak, hurufu birbirine zammetmek, yani yazmak demek iken, örfte mektub manasına isim olmuştur. Kitabet ve kitab, esasen nazm-ı hattîde bulunur. Maamafih ibare dediğimiz nazm-ı lafzîye dahi ıtlak olunur. Evvelkinde kitab, bir yere yazılmış olan yazı mecmuu, ikinciside ise, yazılan yazı ile ifade olunan ibare demektir.

Kitab, şeriat lisanında Kur’an demektir. Peygamber Efendimiz’e (A.S.M.) inzal edilmiş olup mushaflarda mektub bulunan nazm-ı beliğ... İşte bu kelâm-ı münzele, kıraat itibariyle Kur’an, bilkuvve veya bilfiil kitabet itibariyle Kitab denildiği zaman, nazım ve mana beraber kastedilmek ve daha doğrusu, manaya delalet eden nazm-ı lafzî veya hattî tasavvur olunmak zaruri bulunduğundan, yalnız manaya Kur’an veya Kitab denilmiyeceği sühuletle anlaşılır. Bunun içindir ki Peygamberimiz’e (A.S.M.) münzel olan da, Kur’anın yalnız manası değil, hem nazmı hem manasıdır.” (E.T. 162-163 ve 1103. sahifelerden telhisen)

Kur’anda (68:1)“ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ âyeti, bütün kalemlerin ve tastir ve kitabların aslı, esası, ezelî me’hazı ve sermedî üstadı kaderin kalemi ve Nur ve İlm-i Ezelî’nin nuruna işaret eden ن   kelimesidir.” (Ş.519)