3482/1- ŞAZELÎ شاذلى : (Ebu Hasan Şazelî) Nureddin Ebu Hasan-ı Şazelî denildiği gibi Ali bin Abdullah diye de anılmaktadır. Tunus’lu olup Şazeliye Tarikatı kurucusu olarak bilinir. Tasavvufî, ilmî bir çok eseri vardır. Tarikatının tekke ve zaviyesi yoktur.

“Hi. 553 (Mi. 1158) tarihinde Afrika’da Septe civarında kâin Gammare bölgesi köylerinden birinde doğmuştur. Çocukluğu ve gençliği orada geçmiş, tahsilini de o bölgede tamamlamıştır. Şazel köyüne nisbetle meşhur olan Eb’ul Hasan, tahsilini ikmal ettikten sonra va’z u nasihat ve ders okutarak herkesin teveccühünü ve takdirini kazanmıştır.

Sonraları seyahate çıkıp pekçok memleketler dolaşıp, zamanın ülema ve meşayihi ile görüşmüştür. Nihayet İskenderiye’ye gelerek orada yerleşmiştir. Bir müddet İskenderiye’de kaldıktan sonra, Mısır’a gidip orada “ibn Atiyye” ve “Şifa” okutmuştur.

Feyzini birkaç vasıta ile Ebu Medyen Hazretlerinden istihsal etmiştir. 654 (1256) tarihinde, Ramazan ayında hacca giderken Mekke yakınlarında bir sahrada vefat etmiş ve oraya gömülmüştür.

Şazeliyye tarikatının şubeleri: Desukiyye, Ahmediyye, Vefaiyye, Ruzûkiyye, Hanefiyye, Cezuliyye, Gaziyye, İseviyye, Nasiriyye, İlmiyye, Mustariyye, Afifiyye.” (Tasavvuf, Mahir iz-Med Yayınları 1981, sh: 225)