3934- VAKF وقف : Kelime manasıyla bir kimseyi veya birşeyi alıkoymak, durdurmak. Kımıldatmamak. Hareketten fariğ olma, imsak etme. Hapsetmek.

3935- «Istılahda vakıf: Bir mülkün menfaatini halka tahsis edip aynını Allah Teala’nın mülkü hükmünde olarak, temlik ve temellükden müebbeden men’ etmektir. Bu tarif, İmameyn’e göredir. İmam-ı Azam’a göre Vakıf: Bir mülkün aynı sahibinin mülkü hükmünde kalmak üzere mefaatinin bir cihete tasadduk edilmesidir.» (H.İ. ci:4, sh:155)

3936- «Vakıf, İslâm hukukunca caizdir. Yalnız caiz olmakla kalmayıp aynı zamanda pek memduhtur, kurubattan maduddur, insaniyete yardımdan ibaret bulunduğu cihetle pek müstahsendir. Bu hususta müctehidler arasında ittifak vardır. Yalnız fukahadan Şüreyh, vakfın cevazına kail olmamış,

لَاحَبْسَ عَنْ فَرَائِضِ اللَّهِ kavline istinad ederek vakıf sebebiyle varisleri muayyen hisselerinden mahrum bırakmanın cevazına muhalif bulunmuştur. Fakat bu zatın bu ictihadı, vakfın meşruiyetini gösteren delillere muhalif, amme-i müslimînin bu babdaki teammülüne gayr-ı muvafık, şahısların kendi malları üzerindeki hürriyet-i tasarrufiyelerine münafi olduğundan bu husustaki ittifakı ihlal edecek mahiyette değildir.» (H.İ. ci:4,shfa:203)

3937- Kur’anda vakıf kelimesi geçmemekle beraber,

- Karz-ı hasen: (57:18) (73:20)

- Fisebilillah infak: (2:195, 261)

- Yoksullara i’ta:  (2:177)

- Fakiri yedirmek, it’am: (89:18) (107:3)

- Sadaka vermek: (4:114)

- Hayratta yarışmak (2:148) (3:114) gibi âyetlerin işaretlerine ve bilhassa hadiste bildirilen sadaka-i cariye (İbn-i Mace, Mukaddime, 20.Bab) gibi rivayetlerin delaletine istinaden ülema-i İslâm vakfın meşruiyet ve müstahsenliğine ictihaden hükmetmişlerdir.

3938- Hukuk-u İslâmiye ve Istılahat-ı Fıkhiye Kamusunun 4. cild, 12. Kitabı, vakıflara aittir. Bu kitapta, vakıfların nevileri, tarihçesi, şartları, tadil ve tahsis edilip edilmemesi, kiraya verilmesi, mürur-u zaman gibi çeşitli meseleler hakkında geniş bilgi verilmektedir. Tac Tercemesi 2. cild sh: 429’da onikinci bölüm, vakfa dairdir.