HAŞİRDE DİRİLME

“Ekseriyetle Fâtır-ı Hakîm'in âdetidir, ehemmiyetli ve kıymetdar şeyleri aynıyla iade ediyor. Yani, ekser eşyanın misliyle tazelenmesi, mevsimlerin tebeddülünde, asırların değişmesinde o kıymetdar ehemmiyetli şeyleri aynıyla iade ediyor. Yevmî ve senevî ve asrî haşirlerin umumunda, şu kaide-i âdetullah ekseriyetle muttarid görünüyor. İşte bu sabit kaideye binaen deriz: Madem fünunun ittifakıyla ve ulûmun şehadetiyle, hilkat şeceresinin en mükemmel meyvesi insandır. Ve mahlukat içinde en ehemmiyetli insandır. Ve mevcudat içinde en kıymetdar insandır. Ve insanın bir ferdi, sair hayvanatın bir nev'i hükmündedir. Elbette kat'î bir hads ile hükmedilir ki, haşir ve neşr-i ekberde beşerin herbir ferdi aynıyla, cismiyle, ismiyle, resmiyle iade edilecektir.” L:115 p.1

Çünkü ağacın çekirdeği, o aynı ağacın bütün hususiyetlerini tazammun ettiği gibi insanın da çekirdeği mesabesinde olan ve acbuzzeneb tabir edilen çekirdeği de evleviyyetle insanın bütün hususiyetlerini ihtiva eder. Çekirdekte kaderin verdiği manevi programla ve kudretin verdiği cihazat görünmediği gibi acbuzzenebte de görünmemesi gerekir. Ancak fiile çıkınca görünüyor.