2698 MÜNÂCÂT مناجاة : Allah’a yalvarmak. Dua. Allah’tan necat için dua. *Yalvarmak için yazılan dua veya manzume. (Bak: Dua)

Her şey her halinde Allah’a muhtaç olup O’ndan istiane ve istimdad edip münacat eder. “Evet bütün mevcudat, güya lisan-ı hal ile, Veysel Karanî gibi şöyle münacat ederler... Derler ki:

“Ya İlahena! Rabbimiz sensin!... Çünki biz abdiz. Nefsimizin terbiyesin-den âciziz. Demek bizi terbiye eden sensin!... Hem sensin Hâlık? Çünki biz mahlûkuz, yapılıyoruz. Hem Rezzak sensin!... Çünki biz rızka muhtacız. Elimiz yetişmiyor. Demek bizi yapan ve rızkımızı veren sensin!... Hem sen-sin Malik!..Çünki biz memlûküz. Bizden başkası bizde tasarruf ediyor. Demek Malikimiz sensin!... Hem sen azizsin! İzzet ve azamet sahibisin! Biz zilletimize bakıyoruz, üstümüzde bir izzet cilveleri var. Demek senin izzetinin ayinesiyiz. Hem sensin Ganiyy-i Mutlak! Çünki biz fakiriz. Fakrımızın eline yetişmediği bir gına veriliyor. Demek gani sensin, veren sensin!..Hem sen Hayy-ı Baki’sin! Çünki biz ölüyoruz. Ölmemizde ve dirilmemizde, bir daimî hayat verici cilvesini görüyoruz. Hem sen bakisin! Çünki biz, fena ve zevalimizde, senin devam ve bekanı görüyoruz. Hem cevab veren atiyye veren sensin! Çünki biz umum mevcudat kalî ve halî dillerimizle daimî bağırıp istiyoruz, niyaz edip yalvarıyoruz. Arzularımız yerlerine geliyor, maksudlarımız veriliyor. Demek bize cevab veren sensin!” Ve hakeza...

Bütün mevcudatın küllî ve cüz’î herbirisi birer Veys-el Karanî gibi, bir münacat-ı maneviye suretinde bir ayinedarlıkları var. Acz ve fakr ve kusurlarıyla, kudret ve kemal-i İlahîyi ilan ediyorlar.” (M.241)