3320- SEKAL ثقل : (c. Eskal) Misafir. *Mal, mülk, meta. Ev metaı, ev eşyası. *İns ve cinnin bir ünvanı ki arzda İlahî gayeyi tazammun eden en ehemmiyetli mahluklardır. (Bak: Eskal)

“Sekal, meta-i beyt yani ev eşyasıdır. Ayrıca sekal: Misafirin yani yolcunun ağırlık tabir olunan meta ve ailesine ve sahibinin çok zaman kullanmayıp sakladığı kıymetli şeye denir. İns ü cinne sekaleyn denilmesi, arzın içinde ve üzerinde bulunmaları itibariyle onun sekaili, ağırlığı gibi olmalarından, yahut amellerinin günahlarının ağırlığındandır denilmiştir.” (E.T. 6009) Bu mana ile, Kur’an (55:31) âyetinde geçer.

3321- Keza Kur’an (99:2) âyetinde geçen eskal ifadesi hakkında müfessir Hamdi Efendi şu bilgiyi verir: “Arzın eskalini, yani ağırlıklarını çıkarmasında iki rivayet vardır. Birisi; ölüleri kabirlerinden fırlatıp çıkarmasıdır ki; وَاِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْۙ ( 82:4 ) âyetinin mazmunudur. Bu ise ba’s demek olacağından nefha-i saniyeye işaret olur. Birisi de içindeki definelerin, hazinelerin, madenlerin meydana çıkarılmasıdır ki, bunun da nefha-i ûlada, yani ilk zelzelede olması zahirdir.” (E.T. 6008)

“Eskal: Kesr ü sükûn ile “sikal”in cem’i olabileceği de söylenmiştir ki himl-i batın, yani karın yükü manasınadır. Bunun da künûz ve emvata ıtlakı, teşbih ve istiare suretiyledir. Bu mana (84:4) وَاَلْقَتْ مَا ف۪يهَا وَتَخَلَّتْۙ âyetine daha muvafıktır.” (E.T. 6010)

Bir atıf notu:

- Dünyanın merkezindeki ateşini Cehennem’e boşaltması, bak: 3395.p.