3443- SURE سورة : Kur’an-ı Kerim’in 114 bölümünden herbiri. *Derece. *Duracak yer. Menzilet. *Şeref ve şan. *Güzel inşa edilmiş bina. Sur. *Refi’, alâmet, nişan. (Bak: Âyet)

“Kur’anın ekalli üç âyeti havi ve bir kitab-ı mahsus gibi hususi ismi haiz aksam-ı mahsusasından her birine sure denilmiştir ki, bunda başlıca iki vech-i teşbih vardır: Çünkü sure asl-ı lügatta iki manaya gelir: Birisi: menzile-i refia, yani yüksek rütbe demektir. Birisi de: bir medineyi, yani büyük bir şehri ihata eyliyen bir sur demektir.

Birincisine nazaran kur’an âlem-i semaya ve her sure semanın yüksek rütbede bulunan manzumelerine teşbih edilmiş olur ki, bunun zımnında her âyet de bir yıldıza benzer. ikincisine nazaran da Kur’anın yeryüzünde yüksek bir medeniyet te’sis edeceğine işareten her suresi büyük bir suru bulunan müstahkem bir şehre ve bunun zımnında her âyet bir konağa teşbih edilmiş olur.” (E.T. Mukaddeme’de 22)