1701- İRADE إراده  : İstek, arzu, Dilemek. Emir. Ferman. *Bir şeyi yapmak veya yapmamak için olan iktidar, güç.

İrade, ihtiyardan daha geniştir, umumidir. İhtiyar, taraflardan birinin diğerine tafdil ile beraber tercihtir. İrade, yalnız tercihtir. Mütekellimler bazan iradeyi ihtiyar manasında kullanmışlardır. İradenin zıddı kerahet; ihtiyarın zıddı; icab ve ıztırardır. İrade, hakikatte daima ma’duma taalluk eder. Çünki bir emrin husul ve vücudu için o, tahsis ve takdir eder. Cenab-ı Hak irade sıfatı ile muttasıftır ve iradesi ezelîdir. (Bak: İhtiyar-ı Cüz’î)

Atıf notları:

-İrade-i ilahiyenin tecellisi, bak. 815.p.

-İrade-i İlahiyenin isbatı, bak: 1557.p.