3755- TEOKRASİ ته اوقراسى : (Fr. Theocratie) Din hükümlerine göre idare edilen ve dinî esaslara bağlı olan idare şekli. Allah namına papazlar idaresi.

Bu kelime, İslâm memleketlerinde: Şeriat hükümleriyle devleti idare et-mek manasında kullanılır. Avrupa memleketlerinde ise, Allah namına papazlar idaresi ve hâkimiyeti manasına gelir. 1886’da basılan Kamus-u Fransavî’de: “Kanun-u İlahî ile ve sıfat-ı ruhaniyetle icra olunan hükümet” şeklindeki ifadesiyle, bu iki manaya işaret edilmiştir. Fakat İslâm ve İsevî milletlerinde teokrasinin ifade ettiği manada ilmî ve ehemmiyetli bir fark vardır. Şöyle ki:

Hristiyanlıkta velediyet akidesi ekseriyetçe kabul edildiğinden papaz, Allah’ın mutlak vekili ve İlahî kudsiyete sahip addedilmiştir. Buna göre papaz, murakabe edilmez ve kimseye karşı da mes’ul değildir.

İslâmiyette ise: İdareci, şer’î kanunlara karşı mes’ul olduğu gibi; halkın idareciye itaat etmesi de, idarecinin Allah’ın kanunlarına bağlılığı nisbetindedir. Yani idareci kanunlarla mukayyeddir. (Bak: 676.p.da Teokratik Devlet tarifi)

Bütün milletlerde kelimenin ifade ettiği müşterek mana ise; şahıslar tarafından İlahî ve dinî hâkimiyeti icra etmektir. (O.A.L.) (Bak: Demokrasi, Ulu-l Emr, Velediyet Akidesi)