1502- İFRİT عفريط : Cin taifesinden çok muzır şerir ve korkunç bir cins. *Mc: Korkunç, kızgın ve öfkeli adam. (Bak: Cinn)

Bir âyette şöyle buyurulur: “(27:39) قَالَ عِفْر۪يتٌ مِنَ الْجِنِّ Cinlerden bir ifrit dedi- Ragıb’ın Müfredat’ında ifrit,هُوَالْعَارِمُ الْخَبِيثُ ya’ni habis, çetin demektir. Şeytan gibi insana da istiare olunur, ifrit nifrit denilir. İbni Kuteybe demiştir ki; İfrit, müvessek-ül halk yani hilkati kuvvetli demektir. Aslı toprak demek olan “afer”dendir.” (E.T.3678) S.B.M. 2. cild, 288. hadiste, Resulullah’ın namazını bozdurmak isteyen ifritten bahsedilir.

Aynı hadis Buhari 60. kitab 40. bab. S.M. 5. kitab 39. bab, Muvatta’ 10’da geçer.

Atıf notları:

-İfritler âlemi, bak: 211,3347.p.lar

-İman-ı Ali’nin muhafız bir ifrit istemesi, bak: 2804.p.